Watykan 334-337

Błogosławiony Antoni Neyrot dominikanin, męczennik

dzień w kalendarzu 10 kwietnia

imię starorzym. Antoninus pochodzący z rodu Antoniuszów

Bł. Antoni Neyrot dominikanin, męczennik. urodził się w Rivoli, blisko Turynu, około roku 1423. Habit dominikański otrzymał w połowie XV w. z rąk św. Antonina w klasztorze św. Marka we Florencji; przez kilka lat Antoni żył pod kierownictwem św. Antonina. Był jednak człowiekiem porywczym, żądnym przygód i coraz to nowych wrażeń. Wbrew przestrogom świętego przeora w 1458 r. udał się w podróż morską i pochwycony został przez piratów. W niewoli w Tunezji, ulegając pokusom szatana i własnym namiętnościom, zaparł się wiary i ożenił się. Kiedy od włoskich kupców usłyszał o chwalebnej śmierci swojego niegdysiejszego przeora, św. Antonina, nawrócił się. Po czterech miesiącach apostazji powtórnie przywdział habit i publicznie wyznał swój grzech. Przez dwa miesiące cierpiał straszliwe męki. Skazany przez beja Tunisu na ukamienowanie, przyjął je w Wielki Czwartek 1460 r. bez ruchu i bez jęku, z oczami utkwionymi w niebo. Po śmierci jego ciało nie dało się spalić. Nie uległy płomieniom nawet włosy. Mahometanie odsprzedali zwłoki kupcom genueńskim. Obecnie jego relikwie spoczywają w kościele Santa Maria della Stella w Rivoli. Klemens VII zatwierdził jego kult 22 lutego 1767 r. Na obrazach pokazywany jest w chwili ukamieniowania.