Watykan 405-407

Błogosławiona Paulina Jaricot

dzień w kalendarzu 9 stycznia

łac. żeński odpowiednik imienia Paulus, czyli Paweł – paulus mały, drobny

Paulina Jaricot urodziła się 22 lipca 1799 roku w Lyonie w bardzo religijnej rodzinie. Jej rodzice byli zamożnymi handlarzami jedwabiem. Miała sześcioro rodzeństwa. Gdy ukończyła 10 lat, rozpoczęła naukę w prywatnej szkole katolickiej z internatem, a w wieku 12 lat przystąpiła do I Komunii Świętej. Jako nastolatka prowadziła beztroskie i światowe życie, wtedy też przeżyła kryzys wiary. W Niedzielę Palmową 1816 roku, słuchając kazania o zgubie próżnego życia, nawróciła się. Postanowiła wtedy poświęcić swoje życie Bogu, żyjąc jako osoba świecka. W grudniu 1816 roku złożyła ślub czystości w kaplicy Matki Bożej, wybierając Chrystusa jako jedynego Oblubieńca. Począwszy od 1817 roku, gromadziła na modlitwie robotników z lyońskich zakładów jedwabiu. W 1819 roku założyła organizację, która miała się zajmować zbiórką funduszy na działalność katolickich misji zagranicznych. W jej ramach stworzyła 10-osobowe grupy, które modliły się w intencji misji, wspierały je materialnie i upowszechniały tę ideę w społeczeństwie. Działalność ta dała początek, założonemu oficjalnie 3 maja 1822 roku w Lyonie, Papieskiemu Dziełu Rozkrzewiania Wiary. W 1826 roku, podejmując walkę z zeświecczeniem i coraz powszechniejszym we Francji ateizmem, założyła ruch Żywego Różańca, który zaczął się bardzo dynamicznie rozwijać. W 1862 roku w samej Francji do róż różańcowych należało ponad dwa miliony wierzących. Założycielka przygotowywała pomoce dla grup różańcowych, a także pisała pełne wiary i żaru modlitewnego listy, które przyczyniały się do pogłębiania życia modlitwy. Troszcząc się o robotników wykorzystywanych przez pracodawców i pracujących w trudnych warunkach, Paulina Jaricot zapragnęła stworzyć miejsce pracy, w którym pracownicy będą sprawiedliwie traktowani. W tym celu w 1845 roku przeznaczyła całą swoją fortunę (700 tys. fr.) na zakup fabryki. Oprócz tego kupiła też osiedle robotnicze, szkołę i kaplicę. Zarządzanie całym kompleksem powierzyła, jak się później okazało, osobom nieuczciwym. Fabryka zbankrutowała, a Paulina straciła cały swój majątek i aż do śmierci żyła w nędzy.

Zmarła 9 stycznia 1862 roku w Lyonie. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1910 roku. W roku 1963 papież Jan XXIII podpisał dekret o heroiczności cnót, a w roku 2020 został zatwierdzony cud dokonany dzięki jej wstawiennictwu.

Beatyfikowana 22 maja 2022 roku  w Lyonie podczas Mszy św. na Eurexpo celebrowanej przez ks. kard. Luis Antonio Tagle, prefekta Kongregacji Ewangelizacji.