Watykan 618-620

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, dziewica i doktor Kościoła

dzień w kalendarzu 1 października

żeńska forma bizant. imienia Tarásios; gr. teresis obrona, opieka

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, dziewica. Maria Franciszka Teresa Martin urodziła się w Alençon (Normandia) w 1873 roku, jako dziewiąte dziecko Ludwika i Zofii. Kiedy miała 4 lata, umarła jej matka. Wychowana w pobożnej rodzinie chrześcijańskiej i w internacie benedyktynek w Lisieux, w piętnastym roku życia za osobistą dyspensą Leona XIII wstąpiła do klasztoru karmelitanek. Tam otrzymała imię Teresy od Dzieciątka Jezus. W zakonnym życiu zadziwiała jej dojrzałość duchowa. Starała się doskonale spełniać wszystkie, nawet najmniejsze obowiązki. Nazwała tę drogę do doskonałości „małą drogą dziecięctwa Bożego”. W 1890 roku złożyła śluby W trzy lata później została mistrzynią nowicjuszek. Widząc, że miłość Boga jest zapomniana, oddała się Bogu jako ofiara za zbawienie świata. Swoje przeżycia i cierpienia opisała w księdze „Dzieje duszy”. Zmarła na gruźlicę 30 września 1897 roku, zapowiedziawszy: „Chcę, przebywając w niebie, czynić dobro na ziemi. Po śmierci spuszczę na nią deszcz róż.” Beatyfikował ją Pius XI w 1923 roku, kanonizował w dwa lata później. Jest patronką zakonów: karmelitanek, teresek, terezjanek; misjonarzy misji katolickich; archidiecezji łódzkiej, Francji.

W IKONOGRAFII Św. Teresa przedstawiana jest na podstawie autentycznych fotografii. Jej atrybutami są: Dziecię Jezus, księga, pęk róż, pióro pisarskie.