Watykan 629-631

Święty Nerses

dzień w kalendarzu 13 sierpnia

 imię pochodzenia perskiego: ner- 'człowiek, mężczyzna’ (gr. an-r) i -ars- 'sprawiedliwość’. Greka przejęła je jako Nars-s, a łacina Narsis.

Św. Nerses (1102-1173). Urodził się na zamku rodzinnym Kowk, w Gaziantep, w 1098 bądź 1102; obok dokładnej daty narodzin, nie znamy również imienia, jakie otrzymał na chrzcie, a jedynie to, które nosił już jako kapłan. Przydomek Šnorhali oznacza „piękny”, ale również „wdzięczny”. Nadany mu on został w starczym wieku, bądź pośmiertnie, dla uczczenia przymiotów szczególnej łagodności w sporach i wrażliwości na bliźnich, jakimi miał się odznaczać.

Najwięcej pewnych informacji o pochodzeniu, rodzinie i życiu Nersesa zachowało się w poetyckim memoriale jego własnego autorstwa, który dopisał jako ostatni rozdział poematu Jezus, Syn jedyny Ojca. Wiemy stąd np. to, że jego bratem był patriarcha Grigoris III, zaś siostra, Maria, była rekluzką, czyli pustelniczką ormiańską mieszkającą w małej celi.

Otrzymał staranne wykształcenie, najpierw w domu, później w zaś w Czerwonym Klasztorze, do którego wstąpił. W latach 1166 – 1172 (1173) pełnił funkcję katolikosa Wielkiego Domu Cylicyjskiego.

W historii zapisał się przede wszystkim jako czołowy liryk ormiański. Nerses był autorem pieśni religijnych, poematów i wierszy historycznych.